Op het Onze Lieve Vrouwe-plein in de Merode-kapel staat het eeuwenoud genadebeeld van Maria, dat nu bekend staat als de Sterre der Zee. Er worden miraculeuze genezingen aan het beeld verbonden, waar de vele ex voto’s van getuigen. Elke dag komen er honderden en honderden mensen een kaarsje aansteken en even een gesprekje voeren met Maria. Je zou kunnen zeggen dat Maria eenzelfde uitwerking heeft als Isis dat vroeger had.
Er is nooit archeologisch onderzoek gedaan onder de kerk zelf maar wel rond de kerk. Onder de pandhof van de basiliek is een tempel gevonden. Meestal is de oudste kerk in een stad een Mariakerk en deze kerken zijn vaak boven op een Romeins heiligdom gebouwd. De Romeinen doen hetzelfde, tempels bouwen bovenop bestaande oude heiligdommen. Waarom? Waarschijnlijk vanwege de locatie. Onder de pandhof is een Keltisch stenen weggetje gevonden. De Kelten bouwen geen tempels, voor de Kelten is de natuur heilig. De Kelten, de Eburonen uit deze streek, hebben deze plek uitgekozen omdat ze vinden dat er een bepaalde energie vanuit gaat. Nu zouden we het een krachtplaats noemen. Het is de plek waar de rivier de Jeker en de Maas samenkomen en dat maakt de plek heilig. Er is niet alleen een weggetje gevonden maar ook een votiefsteen van de godin Ammacea/ Gamaledae.
Amacae is een Gallische naam en Gamaladea is een Germaanse naam. Ze hebben dezelfde betekenis: oude geëerde wijze moeder. Naast Romeinse goden wordt hier ook een lokale Gallische/Romeinse Godin vereert. De drievoudige Moedergodin. Alle volkeren kennen een Moedergodin en eren haar met vele titels.
Bij de voorgangsters van Maria, de oude godinnen zowel in de antieke oudheid van de Romeinen en de Grieken, maar ook van Egypte – Isis – is Sterre der Zee een van de vele titels. Maria heeft nog Maria-Isis geheten en dat Isis in Maria is overgegaan lijkt erg aannemelijk. Als je naar de beeldvorming kijkt: Isis wordt afgebeeld als een moeder met een kindje op haar arm. Maria wordt afgebeeld als een moeder met een kindje op haar arm en ze dragen dezelfde eretitel: Sterre der Zee.
De Onze Lieve Vrouwebasiliek staat al eeuwenlang op wat een heilige plaats genoemd wordt. Is het te bewijzen? Waarschijnlijk niet. Kan je het voelen, dat wel. Je moet wel erg losgeraakt zijn van je emoties om niet te merken dat op de plek rond de Mariakapel en in de crypte van de kerk een erg sterke energie hangt, heb je geen wichelroede voor nodig. De vele, vele mensen die er elke dag komen, ze wachten dit wetenschappelijk, archeologisch bewijs niet af. Ze voelen het gewoon. En dan nog de grote rode vlag met witte ster boven op het Fort. Als Anna de vlag ziet moet ze glimlachen. Osiris mag dan vermoord zijn, als ster is hij niet alleen prominent aanwezig in het firmament, op het hoogste plekje van de stad is hij ook niet te missen.
Ik ben nog steeds niet overtuigt, zegt Watson zuur.
Anna, staat voor het Mariabeeld. Ze heeft weinig fooi gekregen vandaag. Twee euro. Ze besluit kaarsjes aan te steken één voor haar overleden familieleden en zieken en de ander voor haarzelf. En dan ziet ze het. Het is haar nooit eerder opgevallen. Oorspronkelijk heeft Maria een peer in haar hand, een vrucht als verwijzing naar de verboden vrucht. Dan wordt op het eind van de Middeleeuwen de iconografie van het beeld veranderd. Maria krijgt een wijde kegelvormige mantel. Het aanvankelijk blote Jezuskindje krijgt een mantel aan en meest wonderlijk; de vrucht wordt vervangen door een lelie. Maria heeft een lelie in haar hand. Een lelie. De bij die een fleur-de-lis wordt. Anna heeft haar bewijs en laat een mokkende Watson achter in de hal van het Centre Ceramique.
‘Gedraag je’, lacht de barista van Coffeelovers als ze haar koffiekopje terugbrengt.
‘Ja,’ zegt Anna, maakt een reverence voor de kartonnen Lodewijk XIV in de hal en stapt de regen in.
