dag 27
Ze geniet van het herwonnen zicht op de buitenlucht. Niet dat er veel tijd om naar buiten te staren is, hoewel haar nieuwe lichtelijk crazy mannelijke co-worker; Cherry, er alles aan doet om haar te verleiden tot een korte break op een van de comfortabele banken of in de vensterbank bij het raam – dat open kan! – terwijl hij van de achtergelaten Paaseitjes snoept die op een tafeltje staan.
Cherry noemt haar schat en zegt over een mannelijke werknemer die maar niet kan besluiten of hij de lift of de trap zal nemen; neem jij maar de trap, lekker ding, nadat de man in het trappenhuis verdwenen is.
Cherry gaat haar nog in de problemen brengen dat is een kwestie van tijd, dat voel ik nu al, denkt Anna.
Ze staat in de hal op niveau 5 en tuurt naar de bewegwijzering naast de lift. Where the hell is ze nu weer terecht gekomen. Ze heeft de tijd om de bordjes te bestuderen want ze probeert een paar blauwe hygiëne handschoentjes aan te wurmen, wat niet echt vlot omdat Cherry kleine handjes heeft, maatje S en Anna’s lange vingers met moeite in een large passen.
Twee jonge vrouwen lopen zoekend en luid kletsend langs Cherry’s schoonmaak-kar de afdeling op. Dat gaat niet goed.
Waar moeten jullie zijn, vraagt Cherry.
Niveau S, zegt één van de vrouwen.
Cherry wijst op het bordje naast de lift. S, de kolfkamer zeker, leest hij hardop en moet er zelf om lachen.
Nee, S, de vergaderruimte, antwoorden de vrouwen die nog lang niet aan zogen toe zijn en stappen de lift in.
Ja, die Cherry gaat haar nog in de problemen brengen, maar eerst moet ze grotere handschoenen zien te vinden en weten waar ze is.
anna
